آبـيّ آعيشَ بـَ دنيتيْ دوَن * خـلآن ! مِثـلْ آلطيـور آلي بهـ’ الجـوَ حِـره , آبـيّ آطـَويّ سِنينْ بـهـآ ضيًم وَ أحزآن .. وَ أمسسح جـروح دآخليّ مستمره “ ¦[ وَ لآنـيّ عَ آلليّ رآح بـآكي وَ ندمآن ! كلهَ ‘ مِقدر لـيّ - بـ خيره ‘ وَ شره ‘