انفاسهَا : سكر و ( عنبر ) وياقوت . . وحروفها / ليل و غيومَ - و فراشات ! انَ ( سولفت ) يطيحّ مع حكيها , توت واذا ضحكت من خدهاِ الغيم - يقتات ! يغار منها : الورد و يحبها موت .. و يهدي ، لها نفسه ب كل - الصباحات