,’
اكتب .. و انا ادري .. لا حياةٍ لي تنادي !
لآ
اكتب .. و انا ادري .. لا حياة لِمَن انادي !
بل
اكتب .. و انا ادري .. لا حياة و لا منادي !
عفواً ..... !
مابي اكتب دام حرفي ما يجونه
و لا انادي دامهم ما يسمعون !
الغياب اللي حضنهم لو يبونه
بآحضنه و آتلحفه وسط العيون
باكر .. إليا طال ليل يسهرونه
يذكروني .. لو بغوا ما يذكرون
,’